泰国古代的佛教思想来源于印度的传统佛教，可以分为两类，一类是大乘佛教，

泰国古代的佛教思想来源于印度的传统佛教，可以分为两类，一类是大乘佛教，另一类是小乘佛教。大约在公元1世纪左右，印度的传统佛教内形成了两种派别，具有新的思想学说和教义教规的派别自称为“大乘”，既是大众部佛教或称为大乘佛教，目的是“普度众生”，自己救度自己，又有智慧和力量救度他人。原来的传统佛教为上座部佛教或称为小乘佛教，小乘佛教更强调自我内省和个人修行，要求控制自身的感情和肢体运动，小乘佛教的佛法是只救度自己，本身并没有足够的智慧去救度他人，也不想去救度他人。泰国传承的佛教思想是小乘佛教或称为上座部佛教。

結果 (泰文) 1:

ไทยโบราณพุทธคิดมาจากพุทธศาสนาแบบดั้งเดิมของอินเดีย สามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท หนึ่งคือมหายาน อื่น ๆ คือพระพุทธศาสนาเถรวาท เกี่ยวกับโฆษณา 1 ศตวรรษหรือมากกว่านั้น อินเดียมีขึ้นสองฝ่ายภายในประเพณีของพุทธศาสนา หลักคำสอนอุดมการณ์ใหม่ที่มี และหลักคำสอนทางศาสนาฝ่ายที่เรียกตัวเอง "มหายาน" เป็นยอดพระพุทธศาสนาหรือพุทธศาสนามหายาน "เพอร์ดูโพธิสัตว์" และว่า เขาบันทึกเอง และภูมิปัญญา และความแข็งแรงเพื่อช่วยให้ผู้อื่น ฉบับดั้งเดิมพระพุทธศาสนานิกายหินยานหรือเถรวาท พระพุทธศาสนาเถรวาทเน้นวิปัสสนา และฝึกส่วนบุคคล ต้องการเพื่อควบคุมอารมณ์ของพวกเขา และเคลื่อนไหวร่างกาย พระพุทธศาสนาเถรวาทเท่านั้นบันทึกตัวเอง ที่ตัวเองไม่มีปัญญาเพียงพอเพื่อช่วยผู้อื่น ไม่ต้องการช่วยให้ผู้อื่น ชาวพุทธไทยสืบทอดความคิดเป็นนิกายหินยานหรือเถรวาทพระพุทธศาสนา

結果 (泰文) 2:

ไทยพุทธคิดจากประเพณีอินเดียโบราณของพุทธศาสนาสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทหนึ่งคือมหายานอื่น ๆ ที่เป็นพระพุทธศาสนาเถรวาท รอบศตวรรษที่ 1 ในพุทธประเพณีอินเดียการก่อตัวของทั้งสองฝ่ายมีความเชื่อความคิดใหม่และคำสอนของกลุ่มที่อ้างตัวว่าเป็น "มหายาน" เป็นที่สาธารณะหรือที่รู้จักกันเป็นมหายานจุดประสงค์คือ "สิ่งมีชีวิต" เขาบันทึกความรู้สึกตัวเองมีปัญญาและความแข็งแรงให้กับคนอื่น ๆ ประหยัดเกรียวกราว ประเพณีเดิมของพระพุทธศาสนาเถรวาทนิกายเถรวาทหรือที่เรียกว่าพุทธศาสนาเถรวาทพุทธศาสนาเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิปัสสนาด้วยตนเองและการปฏิบัติส่วนบุคคลความต้องการที่จะควบคุมอารมณ์และการเคลื่อนไหวของแขนขาของพวกเขาพระพุทธศาสนาเถรวาทธรรมะเป็นเพียงการประหยัดของตัวเองของพวกเขาทั้งหมดและไม่เพียงพอภูมิปัญญาตัวเอง เพื่อประหยัดอื่น ๆ เกรียวกราวไม่ต้องการที่จะบันทึกอื่น ๆ เกรียวกราว มรดกไทยของความคิดทางพุทธศาสนาจะเรียกว่าพระพุทธศาสนาเถรวาทพุทธศาสนาเถรวาทหรือ

結果 (泰文) 3:

ไทยโบราณของพุทธศาสนาจากอินเดียแบบดั้งเดิมของพุทธศาสนาและสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทคือมหายานและอีกประเภทคือพุทธศาสนาเถรวาท ประมาณค.ศ. ศตวรรษที่ 1 ประมาณพุทธประเพณีของอินเดียในรูปแบบสองฝ่ายมีความคิดใหม่และลัทธิคำสอนของศีลของฝ่ายที่เรียกตัวเองว่า " มหายาน " ทั้งฝ่ายประชาชนหรือเป็นพุทธมหายาน " เพื่อช่วยมวลมนุษยชาติ " ตัวเองช่วยองศาเองมีปัญญาและความแข็งแรงช่วยคนอื่น เดิมเป็นประเพณีของพระพุทธศาสนาพระพุทธศาสนาเถรวาทหรือหินยานพุทธและพุทธศาสนาเถรวาทเน้นที่ตนเองปฏิบัติวิปัสสนาและบุคคลต้องควบคุมอารมณ์ของตนเองและกิจกรรมทางกายภาพธรรมะของพุทธศาสนาเถรวาทเป็นเพียงช่วยองศาเองตัวเองไม่มีปัญญาพอที่จะไปช่วยคนอื่นก็ไม่ต้องไปช่วยคนอื่น ไทยสืบทอดพระพุทธศาสนาเป็นชาวพุทธเถรวาทหรือพระพุทธศาสนาเถรวาท