大家都知道马拉德夫人的心脏有毛病，所以在把她丈夫的死讯告诉她时是非常注

大家都知道马拉德夫人的心脏有毛病，所以在把她丈夫的死讯告诉她时是非常注意方式方法的。是她的姐姐朱赛芬告诉她的，话都没说成句，吞吞吐吐、遮遮掩掩地暗示着。她丈夫的朋友理查德也在她身边。
要是别的妇女遇到这种情况，一定是手足无措，无法接受现实，她可不是这样。她立刻一下子倒在姐姐的怀里，放声大哭起来。当暴风雨般的悲伤逐渐减弱时，她就独自走向自己的房里，不要人跟着她。
正对着打开的窗户，放着一把舒适、宽大的安乐椅。全身的精疲力竭，似乎已浸透到她的心灵深处，她一屁股坐了下来。
她能看到房前场地上洋溢着初春活力的轻轻摇曳着的树梢。空气里充满了阵雨的芳香。下面街上有个小贩在吆喝着他的货色。远处传来了什么人的微弱歌声；屋檐下，数不清的麻雀在嘁嘁喳喳地叫。对着她的窗的正西方，相逢又相重的朵朵行云之间露出了这儿一片、那儿一片的蓝天。
她坐在那里，头靠着软垫，一动也不动，嗓子眼里偶而啜泣一两声。她还年轻，美丽，沉着的面孔出现的线条，说明了一种相当的抑制能力。可是，这会儿她两眼只是呆滞地凝视着远方的一片蓝天，从她的眼光看来她不是在沉思，而像是在理智地思考什么问题，却又尚未做出决定。什么东西正向她走来，她等待着，又有点害怕。那是什么呢？她不知道，太微妙难解了,
可是能感觉得出来。这会儿，她的胸口激动地起伏着。她开始认出来那正向她逼近、就要占有她的东西，她挣扎着决心把它打回去——可是她的意志就像她那白皙纤弱的双手一样软弱无力。当她放松自己时，从微弱的嘴唇间溜出了悄悄的声音。她一遍又一遍地低声悄语：“自由了，自由了，自由了！”她的目光明亮而锋利，她的脉搏加快了，循环中的血液使她全身感到温暖、松快。
她知道，等她见到死者那张一向含情脉脉地望着她、如今已是僵硬、灰暗、毫无生气的脸庞时，她还是会哭的。不过她透过那痛苦的时刻看到，来日方长的岁月可就完全属于她了。她张开双臂欢迎这岁月的到来。在那即将到来的岁月里，没有人会替她做主；她将独立生活。再不会有强烈的意志而迫使她屈从了，多古怪，居然有人相信，盲目而执拗地相信，自己有权把自己的意志强加于别人。在她目前心智特别清明的一刻里，她看清楚：促成这种行为的动机无论是出于善意还是出于恶意，这种行为本身都是有罪的。
当然，她是爱过他的——有时候是爱他的，但经常是不爱他的。那又有什么关系！有了独立的意志，爱情这未有答案的神秘事物，又算得了什么呢！“自由了！身心自由了！”她悄悄低语。
朱赛芬跪在关着的门外，苦苦哀求让她进去。“露易丝，你干什么哪？看在上帝的份儿上，开开门吧！”“去吧，我没事。”她正透过那扇开着的窗子畅饮那真正的长生不老药呢，在纵情地幻想未来的自由美好岁月，春天，还有夏天以及所有各种时光都将为她自己所有。她终于站了起来，在她姐姐的强求下，打开了门。她眼睛里充满了胜利的激情，搂着姐姐的腰，一齐下楼去了。
有人在用弹簧锁钥匙开大门。进来的是布兰特雷·马拉德，略显旅途劳顿，但泰然自若地提着他的大旅行包和伞。他不但没有在发生事故的地方呆过，而且连出了什么事也不知道。他站在那儿，大为吃惊地听见了朱赛芬刺耳的尖叫声；看见了理查德急忙在他妻子面前遮挡着他的快速动作。不过，理查德已经太晚了。
医生来后，他们说她是死于心脏病——说她是因为极度高兴致死的。

結果 (馬來文) 1:

Kita semua tahu masalah jantung Puan mallard, jadi pada masa yang diberitahu kepadanya bahawa kematian suaminya sangat mengetahui tentang cara-cara. Zhu Saifen adalah kakak beliau memberitahu dia, tanpa mengatakan perkataan menjadi ayat, Coy dan rahsia cara mencadangkan. Rakan suaminya Richard pada sisi.Jika ini berlaku kepada wanita-wanita, mestilah tidak berdaya, tidak dapat menerima hakikat bahawa dia adalah bukan cara. Dia rebah ke dada kakak beliau, penuh ke dalam air mata. Apabila ribut kesedihan secara beransur-ansur hilang, dia pergi ke bilik sahaja, tidak mengikuti beliau.Menghadapi tetingkap yang terbuka, lay, besar kerusi-kerusi selesa. Keseluruhan badan keletihan nampaknya rendam ke kedalaman rohnya, dan dia duduk.Beliau boleh dilihat di tingkat rumah yang dipenuhi dengan pokok-pokok bergoyang perlahan-lahan yang meriah di awal musim bunga. Aroma penuh pancuran mandian Penyaman. Penjaja jalan menjerit di jalanan di bawah barangan. Orang-orang yang jauh daripada lagu-lagu lemah; di bawah tiga itu, sparrows yang tidak terkira banyaknya telah panggilan chattering. Tetingkap beliau di Barat, bertemu dan kumulatif Taman berbunga antara awan-awan yang didedahkan di sini, di mana satu bahagian daripada langit biru.Dia duduk di sana, ibu berehat terhadap kusyen, tidak bergerak satu, suaranya yang kadang-kadang teresak-esak di mata satu atau dua. Dia muka muda, indah, tenang dan garisan menggambarkan jenis penindasan. Tetapi sekarang, beliau mata hanya menjadi sayu ke atas menatap di langit pada jarak yang jauh, dari sudut pandangan beliau beliau tidak berada di dalam renungan, lebih seperti sebab-sebab untuk berfikir apa-apa soalan, tetapi apa-apa yang telah ditentukan. Sesuatu yang datang kepadanya, dan dia menunggu untuk, dan sedikit takut. Yang itu apa? Dia tidak tahu, adalah terlalu halus untuk penyelesaian,Tetapi dia dapat merasakan ia. Kini, beliau dada kuatnya dengan keseronokan. Dia mula menyedari bahawa menjadi lebih dekat dengan dia, untuk mengambil milikan barang-barang dia, dia berjuang kembali berazam untuk meletakkan- tetapi dia hanya suka tangannya ramping pucat sebagai lemah. Apabila dia santai, dari mulut lemah secara senyap-senyap tergelincir daripada Bunyi. Dia membisikkan berulang-ulang kali secara senyap-senyap: "percuma, percuma, percuma! "Mata beliau terang dan tajam, dan pulse beliau Quicken, beredar dalam darah untuk membuat badannya berasa mesra dan santai.Dia tahu bahawa sebaik sahaja beliau melihat bahawa salah satu daripada si mati telah menatap atas beliau, dan kini wajah sengit, kusam dan tidak bermaya, dia akan menangis. Tetapi dia melihat melalui masa yang menyakitkan, lebih awal daripada masa boleh benar-benar kepunyaan beliau. Dia dengan tangan yang terbuka untuk mengalu-alukan ketibaan kali ini. Dalam tahun-tahun akan datang, tiada siapa akan membuat keputusan bagi pihak beliau; dia akan hidup bersendirian. Tidak mempunyai yang kuat akan dan memaksa beliau untuk berputus asa, ingin tahu, sebenarnya ia adalah dipercayai bahawa buta percaya bahawa hak mereka untuk mengenakan mereka akan pada orang lain. Dalam fikirannya buat masa ini khas jelas, dia boleh lihat dengan jelas: menyumbang kepada motivasi tindakan tersebut sama ada dengan niat baik atau daripada walaupun, adalah diri mereka melakukan perbuatan tersebut.Sudah tentu, dia telah mencintai Dia--kadang-kadang suka padanya, tetapi sering tidak cinta kepadanya. Apakah hubungan itu! Ada kemahuan sendiri, cinta yang misteri ini tidak menjawab, dan apa yang tidak ia menandakan! "Percuma! Badan dan minda adalah percuma! "Dia membisikkan secara senyap-senyap.Zhu Saifen knelt di luar pintu tertutup, merayu untuk memberitahu beliau. "Louise, apa yang anda lakukan? Bagi sakes Kristus, membuka pintu! "" Pergi ke hadapan, saya denda. "Dia berjalan melalui tetingkap terbuka untuk minum elixir sebenar, berjaya meredah keperitan kebebasan untuk impian masa depan lebih baik tahun, musim bunga dan musim panas, dan sepanjang masa untuk dia sendiri semua. Akhirnya, dia berdiri, di bawah kuasa kakaknya dan membuka pintu. Mata beliau penuh dengan semangat untuk kemenangan, lengan beliau sekitar pinggang kakak dia, turun tangga.Seseorang dengan spring kunci untuk membuka pintu. Pendatang adalah BÙ Lán tè léi · mǎ lā Dé, sedikit merebak, tetapi bersedia untuk membawa beg-beg dan payung. Dia tinggal di mana tidak ada kemalangan, dan walaupun apa yang berlaku tidak diketahui. Dia berdiri di sana, Zhu Saifen terkejut mendengar jeritan shrill; lihat Richard cepat sepenuhnya pergerakan pantas beliau di hadapan isterinya. Walau bagaimanapun, Richard, sudah terlambat.Selepas doktor datang, mereka berkata beliau telah meninggal dunia daripada penyakit jantung-berkata beliau adalah sangat gembira sampai mati.

結果 (馬來文) 2:

Kita semua tahu bahawa Cik Ma memuati masalah jantung, jadi kematian suaminya memberitahunya ia adalah perhatian sangat cara. Giuseppe adalah kakaknya kepada Dove beliau, tidak akan mengatakan ayat, dgn terputus-putus, berahsia membayangkan. Richard juga rakan suaminya di sisinya.
Jika ini adalah kes wanita lain, ia mesti menjadi rugi, tidak dapat menerima kenyataan bahawa dia tidak berlaku. Beliau segera tiba-tiba jatuh di tangan kakaknya, menangis. Apabila ribut kesedihan secara beransur-ansur lemah, dia berjalan ke bilik beliau semata-mata, tidak orang mengekorinya.
Menghadapi tingkap terbuka, berdiri kerusi yang selesa, besar mudah. Badan letih seolah-olah telah direndam ke kedalaman jiwa, dia duduk.
Dia dapat melihat bahagian depan rumah itu dipenuhi dengan musim bunga tempat yang aktif dengan lembut bergoyang puncak pokok. Udara dipenuhi dengan pancuran mandi aroma. Di bawah jalan penjaja dalam menjerit hal itu. Jarak datang suara yang lemah apa yang orang; di bawah cucur atap, dan burung pipit tidak terkira banyaknya kicauan memanggil. Tingkap beliau menghadapi Barat, mendedahkan bertemu di sini sekali lagi dengan mekar berat antara awan, di mana sekeping langit biru.
Dia duduk di sana, kepala terhadap kusyen, bergerak, kadang-kadang menangis tekak sekali atau dua kali. Beliau masih muda, cantik, garis wajah tenang muncul, menunjukkan penindasan yang besar. Walau bagaimanapun, hanya seketika membosankan matanya merenung ke dalam jarak langit yang biru, dari sudut pandangan beliau adalah bahawa dia tidak pada menjangkakan, tetapi sebaliknya sebagai masalah dalam berfikir secara rasional, tetapi masih belum membuat keputusan. Sesuatu yang datang ke arah dia, dan dia menunggu, dan sedikit takut. Apakah itu? Dia tidak tahu, terlalu kabur yang halus,
tetapi boleh merasainya. Pada masa ini, dadanya kuatnya dengan keseronokan. Dia mula menyedari bahawa dia telah menghampiri ke hadapan, kita perlu menduduki perkara, dia berjuang melawan berazam untuk menjadikan ia - tetapi dia akan hanya lemah dan tangan putih halus itu. Apabila dia berehat, dari antara bibirnya tergelincir keluar secara senyap-senyap suara perlahan. Dia berbisik lagi dan lagi Qiaoyu: "Percuma, percuma, percuma akhirnya!." Matanya yang terang dan tajam, dan mempercepat nadi dia, yang beredar di dalam darah membuat tubuhnya terasa panas, Songkuai.
Dia tahu itu, jadi dia pergi untuk melihat si mati telah penuh kasih sayang melihat dia, dan sekarang adalah sengit, gelap muka, tidak bermaya apabila dia masih menangis. Tetapi dia melihat melalui masa yang menyakitkan, Jepun, tahun lebih lama boleh sepenuhnya perempuan. Dia membuka tangannya untuk menyambut kedatangan tahun-tahun ini. Dalam tahun yang akan datang, tiada siapa yang akan memanggil tembakan untuk dia, dia akan hidup berdikari. Tidak mempunyai semangat yang kuat dan memaksanya untuk tunduk, dan lebih pelik, sebenarnya ia percaya bahawa kepercayaan buta dan keras kepala bahawa dia berhak untuk mengenakan kehendak mereka kepada orang lain. Dalam masa semasa mentalnya terutamanya cerah, dia melihat: menyumbang kepada tingkah laku ini, sama ada didorong oleh niat jahat atau yang berniat baik, bersalah kerana tingkah laku itu.
Sudah tentu, dia mengasihi dia - kadang-kadang suka dia, tetapi sering tidak mengasihi Dia. Apa perkara! Dengan kehendak bebas, suka misteri ini terjawab, apa yang ia kira apa! "Percuma akhirnya! Percuma di segi fizikal dan mental!" Dia berbisik secara senyap-senyap.
Giuseppe Dove melutut menutup pintu, mengemis untuk membiarkan dia pergi. "Louise, apa yang anda lakukan? Demi Allah, membuka pintu ini!" "Pergi, Saya denda." Dia adalah pintu melalui tingkap terbuka dan bahawa penawar sebenar meminumnya, dalam menikmati kebebasan fantasi masa depan hari yang baik lama, musim bunga, musim panas, dan terdapat semua jenis masa untuk semua sendiri. Beliau akhirnya berdiri di daya kakaknya, membuka pintu. Matanya penuh dengan semangat untuk menang, memeluk pinggang adiknya, turun ke bawah bersama-sama.
Seseorang membuka pintu dengan kunci selak. Trey datang Britney Mallard, sedikit keletihan perjalanan, tetapi bersedia untuk menyebut beg besar dan payung. Beliau tidak dibelanjakan di tempat kemalangan itu, tetapi tidak tahu apa yang berlaku. Beliau berdiri, hairan untuk mendengar Giuseppe menindik Finland menjerit, lihat Richard tergesa-gesa disekat di hadapan isterinya dengan tindakan pantas beliau. Walau bagaimanapun, Richard sudah terlambat.
Doktor, mereka berkata dia meninggal dunia akibat serangan jantung - berkata beliau amat gembira kerana kematian.